przelom?

Kupilam lakier do paznokci i wlasnie go uzylam. Kupilam tez kolorowe kulki do malowania polikow, cien do podkrazonych oczu i nawet jakis zapach i mam zamiar jutro sie w to wszystko odstroic. 

W koncu powoli... przypominam sobie co to znaczy byc kobieta. 

W koncu powoli ...mysle o pierdolach zupelnie nieistotnych. 

W koncu powoli... zaczynam zapominac o koszmarnych dniach i nocach. 

W koncu powoli ...zaczynam ocierac lzy i marzyc, planować. 

W koncu powoli, powoli ...zaczynam życ.

Mam nawet chec pojscia do fryzjera, ale poki co w polu swieci lysa pala.

Strach mnie jednak nie opuszcza, mysle, ze juz na zawsze pozostanie.
Zaczynam jednak rozumiec, ze musze go okielznac, nauczyc sie zyc u jego boku. Bo skoro dostalam od zycia druga szanse, to musze dac z siebie wszystko, by zostawic dla potomnych po sobie piekny slad.

Zyc z calych sil i usmiechac sie do ludzi, bo w tym zycia sens. Dawac z siebie wszystko, tyle ile mozna najwiecej, by nie zalowac nic. Zyc, po prostu wspaniale zyc!!! Tak chce!!! Tak pozwol mi Panie Boze!!!