jest szansa!

Spóźniłam się. Przepraszam. To wczoraj wieczorem miałam napisać, że jeszcze tylko jedna! wierzycie w to? tylko jedna pięciodniówka. Normalnie jak to piszę to ryczę jak bóbr!!! Jeszcze tylko jedna!!! (Mam nadzieję, że nic więcej nie wyskoczy ) Jak dobrze pójdzie to rozpocznę ją 12.12.2011. czyli w drugą rocznicę naszych zaręczyn. :) I mam prośbę skoro tak dobrze nam idzie wspólna akcja trzymania kciuków to proszę byście w niej dalej uczestniczyli. W ramach ćwiczeń przedświątecznych - jednego dnia prawa ręką, drugiego lewa  i tak prawy kciuk do lewego do 12, a może nawet 21.12:) bo dziś też zapisałam się na 21.12 na tomografię komputerową. Tak więc istnieje możliwość, że jeszcze przed wigilią będę wiedziała jaki skutek odniosło leczenie.
Boże jak to wspaniale, że ta niepewność i to wszystko ma szansę się skończyć w tym roku! Tak mi z tym dobrze! Że nie mogę przestać ryczeć. Tylko, żeby wszystko dobrze było. Będę piła ziółka, jadła pestki brzoskwini, piła nalewki z papryki i dbała o siebie tak tylko jak będę mogła, tylko żeby już dobrze było. Żebyśmy w końcu mogli zacząć żyć! Żebyśmy mogli pójść bez stresu na spacer, do Arkadii na zakupy, ale nie najpierw pojechać do mojej ukochanej Kalwarii Zebrzydowskiej, która śni mi się prawie co noc...
Uwierzycie w to?- Jeszcze jedna! :)

Ps. Po ostatniej chemii pani doktor postanowiła, że da mi jeszcze nowsze leki przeciwwymiotne - odżałowałam perfumy i kupiłam (bo drogie są, że sic!)- dzięki nim mój przyjaciel kibelek nie jest mi od wczoraj już taki bliski. I mogę coś jeść. Jest dobrze! A za kilkadziesiąt minut będzie Mama i będzie już pełnia szczęścia.

A dla Was wszystkich piosenka znaleziona przez Gosię - http://www.youtube.com/watch?v=lgphX7R1zbY&NR=1