Działamy!

Plan się realizuje. Goście już prawie wszyscy zaproszeni, menu ustalone, sukienka na poprawiny kupiona, fryzura próbna zrobiona, pierwsza piosenka wybrana, obrączki też się robią.
Generalnie na dobre rozkręciło się operacyjne działanie. Już nie ma przelewek, na myślenie typu Skarlett O'Harra - pomyślę o tym jutro - nie ma czasu. Teraz trzeba działać, działać, działać... I nie powiem stres mam coraz większy i większy. Dziś fajnie to ktoś podsumował mówiąc, że pracujemy teraz na 2 etaty - w pracy i jako project managerzy od weselnego eventu. I to nie jest takie proste.  :)
Kiedy w wolnych chwilach myślę sobie o tym co będzie w maju, czerwcu to przede wszystkim skupiam się na tym, że będzie więcej luzu. Nie będzie już planu do zrealizowania, nie będzie tak ostrego oszczędzania. Na początku pewno dziwnie jakoś będzie... no ale cóż trzeba się będzie przestawić na nowe tory :)
A propos przestawiania się to ostatnio przegramowuje swoje myślenie - muszę przyjąć do wiadomości i zaakceptować to, że nie wszystko podczas naszego eventu wyjdzie idealnie, tak jak  to sobie wymarzyliśmy. Dla mnie osobiście jest to mega trudne, bo z natury jestem osobą, która chciałaby, by wszyscy byli mega zadowoleni. A to nie jest takie easy. Już jedna rzecz mi wyskoczyła niespodziewanie - marzyłam o pięknych żelowych paznokciach a tu se ne da. Bo na wskazującym palcu w prawej (tego dnia ważniejszej) ręce wyskoczyła mi plama i jakoś nie chce się wymazać. I pewnie będzie tego więcej... i trzeba się z tym pogodzić, nie przejmować i myśleć, że i tak będzie bajecznie, pięknie, wspaniale. Prawda?